Dolap kapağının kafayı delip geçmesi ne pis bişeydir öyle . Yine televizyon izlerken sızdığım bi kaç saatin ardından su içmeye giderken deneyimlerime deneyim kattım ve yine deldim kafayı . Şimdilerde çok acıyo ve yanlızım . Yanlız olunca daha çok acıyomuş gibi hissediyorum.Birilerinin gelip saçlarımı okşaması, üzülme geçicek diyip dolu dolu gözlerle bana bakması ,ayıboğan gibi sarılması gerekmiş gibi hissediyorum.
Duygusalım demiştim.
Demediysemde dedim sayılır artık.
not: Bir insanın, bi espriye saatlerce gülmesinden daha kötü bişey varsa o da kendi esprisine aylarca gülmesidir.
elimde değil...
not 2: keşke legolarımın yarısını küçükken yemeseymişim şimdi ne güzel oynardım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder